เขตหนองจอก  เป็นเขตที่มีพื่นที่มากที่สุดของกรุงเทพมหานคร ชาวหนองจอกส่วนใหญ่ยังคงดำเนินวิถีชีวิตตามแบบภูมิปัญญาพื้นบ้าน  อาชีพหลัก  คือ  ทำนา แต่ก็ยังมีอีกหนึ่งอาชีพที่นำมาซึ่งชื่อเสียงแก่ชาวชุมชนหนองจอก ก็คืออาชีพ เพาะเลี้ยงไก่ชน
“ฟาร์มไก่ชน กำนันวิเชียร ตันศิริ "
กำนันวิเชียร  ตันศิริ  บุคคลตัวอย่างที่เป็นผู้นำชุมชนในการเพาะขยายพันธุ์ไก่ชน ผลักดันให้ชุมชนหันมาเลี้ยงไก่เป็นอาชีพเสริม  โดยมาซื้อ หรือขอรับพ่อพันธุ์ - แม่พันธุ์ไก่ไปเลี้ยง ได้เก็บไข่ขาย และเลี้ยงลูกเจี๊ยบตามวิธีธรรมชาติ ปล่อยให้คุ้ยเขี่ยหาอาหารไปจนเติบโต
เมื่อไก่มีอายุ 6-7 เดือน เกษตรกลักษณะท่าทาง ไก่เพศผู้ที่มีลักษณะดี ก็จะถูกนำมาขายคืนกำนันวิเชียร เป็นไก่กีฬา ตัวใดลักษณะไม่สวยงาม ก็ถูกขายเป็นไก่กิโล
ไก่ชน   เป็นสัตว์เศรษฐกิจ เพราะทำให้สังคมและประเทศชาติเจริญก้าวหน้า
ด้านโภชนาการ      ได้อาหาร คือ ไข่ไก่ และเนื้อไก่ จากไก่พันธุ์ดี
ด้านคุณภาพชีวิต    ชาวชุมชนมีงานทำ วัยรุ่นได้ทำงานในฟาร์ม อาบน้ำ ทาขมิ้นให้ไก่ ฟิตซ้อม  ไก่ ถ้าไม่มีงานทำอาจตกเป็นทาสยาเสพย์ติด  ครอบครัวมีรายได้เพิ่มขึ้น จากการขายไก่ที่เลี้ยงไว้คืนแก่ฟาร์ม จะได้ราคาดี ตกตัวละ 1,000  มีรายได้เข้าประเทศ ปีละกว่า 10 ล้านบาท  โดยจะมีชาวต่างประเทศ มาเลือกซื้อไปในราคาตัวละประมาณ 5,000 บาท
ด้านเกษตรกรรม      มีการใช้เมล็ดพืชเป็นอาหารไก่ ทำให้เกษตรกรพยายามปรับปรุงพันธุ์ของเมล็ดพืชให้มีคุณค่าทางโภชนาการ เหมาะสำหรับไก่มากขึ้น
สำหรับไก่ที่ทางฟาร์มรับซื้อมาจากชาวบ้าน  จะเลี้ยงต่ออีกประมาณ 2 เดือน นำมาทาขมิ้นตามเนื้อตัว จับอาบน้ำ กราดน้ำ กราดแดด และฝึกฝน ฝึกซ้อมกับไก่ตัวอื่น และเลี้ยงรอเพื่อการซื้อขายต่อไป
ลักษณะเด่นของไก่ชนหนองจอก คือ สวย องอาจ สง่างาม แข็งแรง ทรหด อดทน มีความต้านทานโรคสูง เสียงขันกระชับแน่น และลากเสียงยาว มีลักษณะที่เป็นไปตามความต้องการของตลาด
ส่วนการจะตัดสินว่า ไก่ตัวใด ชนดี ตีเจ็บ ปากไว ฉลาด ชั้นเชิงเป็นเลิศ ต้องจับให้ซ้อม หรือชนกับไก่ตัวอื่นก่อน เข้าตำรา
ไก่ไม่ซ้อม  ไม่รู้ว่าเก่ง
ไก่ไม่ชน    ก็ไม่รู้ว่าเก่ง
ก่อนซ้อม ต้องใช้ผ้าพันเดือย เพื่อจะได้ไม่บาดเจ็บมากนัก

ไก่พันธุ์เหลืองหางขาว (พระเจ้า 5 พระองค์)

ถิ่นกำเนิด : แถวภาคเหนือของไทย บานกร่าง พิษณุโลก
ประเภท : ไก่ขนาดกลาง น้ำหนักโดยเฉลี่ย 3-3.5 กิโลกรัม
จุดเด่น : ขนสร้อยสีเหลืองสดใสเหมือนกันทั้งตัว ปาก แข้ง เดือย เล็บ เกล็ด รูปหน้าฉลาด มีจุดหย่อมขาว 5 หย่อม ที่หัว หัวปีก 2 ข้าง และข้อขา 2 หางพัดสีดำ ยาวเรียงเป็นระเบียบ หางกะลวยคู่กลางซึ่งเป็นหางเอก จะมีสีขาวปลอด หางกะลวยรอง จะมีสีขาว ปลายดำ เป็นไก่งามตามตำรา สูงระหง งามสง่า แสนรู้ เลี้ยงง่าย ท่าทางทะมัดทะแมง ระวังตัวอยู่เสมอ

ไก่พันธุ์ประดู่หางดำ

ถิ่นกำเนิด : แถวภาคกลางของไทย เช่น สุพรรณบุรี อยุธยา ฉะเชิงเทรา มีนบุรี หนองจอก สิงห์บุรี อ่างทอง พิจิตร สุโขทัย
ประเภท : ไก่ขนาดกลาง น้ำหนักโดยเฉลี่ย 3-3.5 กิโลกรัม
จุดเด่น : ขนพื้นตัวสั้น แน่น สีดำ บริเวณหน้าคอดถึงหน้าอกจะมองเห็นหนังสีแดง ขนสร้อยคอ สร้อยปีก สร้อยหลัง เป็นขนละเอียดสีประดู่ ก้านขนแข็ง ขนปีกสีดำสนิท หางพัดสีดำสนิท ยาว หางกะลวยดก ปลายหางแหลม เป็นไก่เชิงบน 4 กระบวนท่า คือ กอด ขี่ ทับ เท้าบ่า และหน้าคอ

 ไก่พันธุ์เขียวหางดำ

ถิ่นกำเนิด : แถวภาคใต้ของไทย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือ มีชื่อเรียกต่างกันไป เช่น แถวภาคใต้ เรียกเขียวมรกต ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เรียก เขียวพระรถ ภาคเหนือ เรียก เขียวพาลี ภาคกลางเรียก เขียวพระยาพิชัยดาบหัก และมีชื่ออื่น ๆ เช่น เขียวพระอินทร์ เขียวไข่กา เขียวนิลสาลิกา
ประเภท : ไก่ขนาดกลาง น้ำหนักโดยเฉลี่ย 3-3.5 กิโลกรัม
จุดเด่น : ขนพื้นตัว หน้าคอ หน้าท้อง ใต้ท้อง ใต้ปีก สีดำตลอด ขนสร้อยคอ สร้อยปีก สร้อยหลังระย้ามีสีเขียวอมดำ หางพัด และหางกะลวยสีดำสนิท ปากมีสีเขียวอมดำ เป็นไก่เชิงดี ลำหัดลำโค่นดี สง่างาม ชอบสะบัดสร้อยตลอด เป็นไก่อยู่ไม่สุข ชอบแสดงท่าทางตลอดเวลา

ไก่พันธุ์เทาหางขาว

ถิ่นกำเนิด : ทั่วไปของประเทศไทย ที่มีชื่อเสียง เช่น จังหวัดตาก ชลบุรี เพชรบุรี
ประเภท : เป็นไก่ขนาดกลาง น้ำหนักตัวโดยเฉลี่ย 3-3.5 กิโลกรัม
จุดเด่น : รูปร่างเพรียว สง่างาม ยืนตัวตรง เล่นสร้อยกระพือปีกตลอดเวลา

ไก่พันธุ์นกแดงหางแดง

ถิ่นกำเนิด : มีอยู่ทั่วไปแถบภาคกลาง ภาคใต้ และภาคเหนือ
จุดเด่น : รูปร่างลักษณะเป็นไก่ทรงปลีกล้วย มีขนแดงไปหมดทั้งตัว ท่าทางสง่างาม

นับแต่โบราณมา นักเลงไก่มักเลือกไก่อูมาเลี้ยงเป็นไก่ชน การดูลักษณะว่าจะเป็นไก่ชนยอดนักสู้ ทรหดอดทน เชิงดีตีเก่ง ใจถึง ให้ดูจากส่วนประกอบต่าง ๆ เช่น
1.รูปร่าง ต้องมีขนาดปานกลางน้ำหนักตัวเมื่อโตเต็มที่ 2.5-3 กิโลกรัม สูงเปรียว ท่าทางองอาจ โครงสร้างกระดูกใหญ่ อกกลมนูนได้สัดส่วน ลำตัวยาวแบบที่เรียกว่า ‘ไก่สอนท่อน’ หรือ ‘ ไก่ทรงหงส์’
2. หนัง – เนื้อ  ควรเลือกไก่หนังหนา เพราะทรหดอดทน เลี้ยงง่าย  สีของหนังไก่มีถึง 4 สี คือสีแดง เป็นไก่ที่มีพละกำลังมาก สีเหลือง เป็นไก่เปราะบาง อ้วนอุ้ยอ้าย สีขาว เป็นไก่ไม่อดทน สีดำ ค่อนข้างหายาก นักเลงไก่บางคนเห็นว่าเป็นไก่ที่ดียิ่ง บางพวกว่าเป็นไก่ใจเสาะ
3. หงอน เปรียบเหมือนหมวกไก่ ธรรมชาติสร้างหงอนไก่ไว้เพื่อบอกเพศ เพื่อปกปิดกระหม่อมที่มีมันสมอง และเป็นเครื่องประดับให้ใบหน้าสวยงาม
มี 2 ลักษณะ คือ
-  หงอนจักร์  หรือ หงอนแจ้  เป็นแผ่นใหญ่ ปลายจักร์มี 3-15 จักร
-  หงอนหิน  หรือ หงอนตูม  เป็นก้อนกลมยาวรี ตั้งอยู่บนหัวไก่ ตั้งแต่โคนปากจนปิดหัวไก่ด้านหลัง ลักษณะหงอนที่ดีต้องหนา เล็ก มีฐานมั่นคง
4. เหนียง และตุ้ม หรือตุ้มหู  ถือเป็นจุดอ่อนของไก่อย่างมาก เพราะคู่ต่อสู้ชอบจิก โดนจิกบ่อย ๆ จะบวมโต เลือดคั่ง  ดังนั้น  ไก่ชนที่ดีต้องไม่มีเหนียงและตุ้มเลย หรือถ้ามีต้องเล็กและสั้นมาก
5. หัว  หมายถึง  กะโหลกหัวส่วนบน  ตั้งแต่ปลายหงอนลงไปจรดต้นคอ ไก่ที่ทรหด จะมีลักษณะเหมือนหัวถลอก เรียกว่า รอยไขหัว เป็นที่สำหรับจะเอาเลือดออก ถ้าถูกจิกจนเลือดคั่งบริเวณหัว
6.หน้า  ไก่ชนที่ดีต้องมีหน้าแหลม คางรัดคล้ายหนูผี ตาใสแวววาว เป็นไก่ฉลาด เชิงดี ประกอบกับคิ้วไก่ที่ดี มีลักษณะเป็นเส้นโค้งขนานไปกับเบ้าตา
7.ตา  ตาไก่ดี ส่วนใหญ่จะตาเล็กหยี นิ่ง ดุ มองเขม่น ไม่วอกแวก ตาเล็กตี่เหมือนตาปลาดุก สีตาต้องใส เหลืองอ่อนเหมือนไข่ไก่
8. ปาก  ต้องมีลักษณะสั้น หนา โคนปากอวบ ได้สัดส่วนกับหัว หน้า และคอ ปลายปากงองุ้มเป็นร่องคล้ายปากนกแก้วเล็กน้อย ปากบนและปากล่างยาวเท่า ๆ กัน สีของปาก ต้องเป็นสีเดียวกับสีของเกล็ดแข้ง ถ้ามีตาก็เป็นสีเดียวกันด้วย เข้าตำรา ปากได้ขา  ตาได้แข้ง
9. อก  ลักษณะอกกว้างใหญ่ เมื่อมองจากด้านหน้ามีรูปร่างคล้ายใบโพธิ์ หรือรูปหัวใจ ตอนบนกว้าง และค่อย ๆ เรียงลงมาอย่างได้สัดส่วน กล้ามเนื้ออกนูน
10. หาง  ลักษณะหางที่ดี มีลักษณะเป็นขนแข็ง ยาวเป็นพวง โค้งงุ้มงอได้สัดส่วน ช่วยในการรักษาการทรงตัวขณะเดิน วิ่ง หรือเปลี่ยนทิศทางขณะบินอยู่กลางอากาศ
11.หลัง   ต้องมีลักษณะแบน หนา กว้าง ใหญ่ ไม่เบี้ยว ไม่โค้งนูน
12. ปีก  ปีกที่ดีต้องมีกระดูกหนา ขนปีกหนา เรียงชิดติดกันเป็นระเบียบ เป็นปีกลอนเดียว
13. แข้ง  เป็นอวัยวะพยุงน้ำหนักตัว และเป็นอาวุธยาวที่สำคัญ ลักษณะแข้งที่ดีเป็นแข้งกลมแบบเส้นหวาย กลมจากข้อเข่าแล้วเรียงเล็กลงมาถึงโคนนิ้ว และก่อนถึงโคนนิ้วจะค่อย ๆ โตขึ้น
14.เดือย  เดือยดีต้องใหญ่ กลมโต ปลายแหลมคม ยาวประมาณ 1 นิ้ว เป็นอาวุธที่สำคัญและร้ายแรงที่สุด