ไก่ชน พัฒนามาจากไก่ป่าที่ถูกจับมาเลี้ยงดูตามบ้านเรือน โดยคนจีนเป็นชนกลุ่มแรกที่นำมาเลี้ยงไว้เพื่อเป็นแหล่งอาหาร เมื่อราว 3,000 ปีก่อน ก่อนจะขยายการเลี้ยงดูไปสู่พื้นที่อื่นๆ แต่ด้วยความที่ไก่ชนิดนี้มีนิสัยหวงถิ่นที่อยู่ หากถูกรุกรานถิ่นอาศัยหรือมีตัวผู้ตัวอื่นมาหมายปองตัวเมียตัวเดียวกัน ก็จะเกิดศึกหน้านางขึ้น จนกว่าอีกฝ่ายจะปราชัย ด้วยอุปนิสัยเฉพาะดังกล่าวมา จึงมีการนำไก่ป่าตัวผู้มาตีกันเพื่อความบันเทิง และเริ่มมีการหันมาพัฒนาสายพันธุ์ไก่ป่าเพื่อขยายพันธุ์เพาะเลี้ยงอย่างจริงจัง สำหรับใช้เป็นแหล่งอาหารและความบันเทิงในเกมกีฬา "ชนไก่(เอาไก่ตัวผู้ฟอร์มดีมาตีกัน)" ซึ่งมีการพนันขันต่อเงินรางวัลในวงของผู้เล่นด้วย ไก่ป่าที่นำมาขึ้นสังเวียนเพื่อเงินพนันหรือไก่ป่าที่ถูกเพาะเลี้ยงมาเพื่อ "ชนไก่" จึงถูกเรียกว่า "ไก่ชน" ต่อมาเกมกีฬานี้ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในประเทศแถบอาเซียน เช่น ประเทศไทย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย ลาว เขมร พม่า

การชนไก่จึงกลายเป็นทั้งเกมกีฬาและวงพนัน ที่คนไทยพื้นบ้านนิยมชมชอบจากอดีตมาถึงปัจจุบัน ซึ่งสายพันธุ์ไก่ชนที่เลี้ยงเพื่อเกมกีฬาชนไก่ของบ้านเราในขณะนี้ ล้วนเป็นไก่ชนพันธุ์ผสมที่มีแหล่งกำเนิดมาจากประเทศต่างๆ ดังกล่าวมา เช่น ไก่ชนพม่า (ป่าก๋อย) ไก่ชนเวียดนาม (ไซ่ง่อน) ไก่ชนไต้หวัน (เยียร์) และไก่ชนไทย ที่มีจุดเด่น จุดด้อย แตกต่างกันไปตามถิ่นกำเนิดหรือวัตถุประสงค์ของผู้ปรับปรุงพันธุ์ โดยจุดเด่นของไก่ไทย จะอยู่ที่ความมีภูมิต้านทานต่อโรคและมีความอึดมาก ส่วนไก่ชนสายพันธุ์พม่าจะตีถี่ตีหนัก ด้านไก่เวียดนามนั้นมีดีที่กระดูกใหญ่ หนังเหนียว ผิวหนา และ ไก่ไต้หวันที่ตีถี่และหนักมาก ดังนั้น การจะปรับปรุงพันธุ์หรือเลือกเล่นไก่ชนสายพันธุ์ใด ล้วนขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้พัฒนาสายพันธุ์ว่าต้องการคุณสมบัติเด่นในด้านใด แล้วเพาะเลี้ยงจำหน่ายเพื่อนำไปใช้ในการ "ชนไก่" เป็นหลัก ซึ่งถ้ามีประวัติดี เจนสังเวียน แข่งชนะมาหลายยก จะสนนราคาขายกันเป็นหลักแสน-หลักล้าน หากเป็นเพียงไก่ชนทั่วไปที่มีลักษณะดี ไม่เจนสนาม ก็จะขายกันตั้งแต่ตัวละหลักร้อย-หลักหมื่น