ไก่ใจดีใจไม่ดีเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันมากโดยเราแบ่งกลุ่มไก่ออกเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ ดังกล่าว
กลุ่มที่ 1 ไก่ใจดี
หมายถึงไก่ที่มีจิตใจนักสู้ สู้ไม่ถอยยอมตายดีกว่าหนีไก่แบบนี้เราจะพบเห็นทุกเหล่าสมัยโบราณเรียกว่า ไก่ยาง พอลูกออกมาอายุ 2-3 เดือนจะเริ่มตีกันหนังหัวขาดตาปิดจะไม่ยอมหนีกัน ลูกไก่สายพันธุ์นี้ส่วนมากแม้เลี้ยงโตก็พิการ ส่วนใหญ่ตายก่อนโต…ลักษณะนิสัยเช่นนี้เป็นทั้งตัวผู้และตัวเมีย ตัวเมียเมื่อมีลูกตีกันเป็นเดือนยังไม่หนี…ทุกวันนี้สายพันธุ์แบบนี้เริ่มหมดไปเพราะเลี้ยงยากคนไม่นิยมที่สำคัญเราวิ่งตามฝีมือมากกว่า
ไก่ใจดี ๆ นี่น่าสนใจน่าเก็บรักษาโดยเฉพาะไก่ไทยโบราณเมื่อก่อนใจดีมาก ผู้เขียนเคยได้สายพันธุ์ของผู้ใหญ่เนียนจากสุพรรณบุรีมาเลี้ยงเมื่อ 30 ปีก่อนถือเป็นไก่ใจดีและสาวยมาก ทุกวันนี้หายหมดแล้ว ยังหาแบบนั้นไม่ได้เลย
กลุ่มที่ 2 ไก่ใจไม่ดี คือ
ไก่ที่รีบตีรีบหนีเป็นไก่ฉลาดนั่นเอง พบเยอะในไก่ชนสายพันธุ์ที่เราเล่นกันในปัจจุบัน ทั้งไซ่ง่อน ไทยเชิง และพม่า พวกนี้เป็นธรรมชาติว่าฉลาดต้องกลัวเจ็บรีบทำแล้วรีบเอาตัวรอด บางทีเป็นต่อดี ๆ หนีเฉยเลย ..ทุกคนที่เลี้ยงจะเจอปัญหานี้..ต้องทำใจเพราะเราวิ่งหาของฉลาดมาพัฒนาเมื่อมันฉลาดตีมันก็ฉลาดหนีด้วยเช่นกัน…วิธีแก้ไขคือการเล่นอย่าโลภเล่นแต่พองาม..เวลามันหนีจะได้ไม่เจ็บตัวมาก…การเล่นเป็นศิลปะอย่างหนึ่งที่จรรโลงใจมนุษย์จะห้ามมนุษย์ไม่ให้เล่นเลยเป็นไปไม่ได้..เป็นได้แค่ปรัชญา..แต่ความจริงเกิดไม่ได้
แหล่งข้อมูล oknation
