การพิจารณาว่าไก่พม่าที่เราได้มาสกุลสูงเพียงใด
โดยมีข้อพิจารณาดังนี้
1. ดูรูปทรง ถ้ารูปทรงเป็นไก่หางหกอกตั้ง มีแนวโน้มไปทาง ไก่พม่า มากครับ พวกนี้จะจับไม่ยาว ลักษณะลำตัวกลมๆ หน่อยครับ (ยกเว้นการยืนของแม่สะเรียงนะครับ)

2. ดูนิสัย ถ้าเปรียวมาก ชอบนอนที่สูง แสดงว่ามีเชื้อไก่พม่าสูงครับ

3. ดูน้ำขน ถ้าน้ำขนมันวาวแสดงว่าเลือดพม่า ขนพม่าแบ่งเป็นสองกลุ่ม คือกลุ่มที่มีขนดก และกลุ่มที่มีขนน้อย ครับ แต่ที่เหมือนกันคือน้ำขนจะวาว

4. ดูลักษณะเฉพาะที่บ่งบอกความเป็นพม่าสูง คือ เล็บดำ เดือยดำ อันนี้คือลักษณะไก่พม่าเลือดสูงโดยแท้

5. ดูใบหาง จะเป็นใบหางก้านใหญ่กระดกขึ้นและโค้งลงพองาม ปลายหางไม่แหลมเล็ก ถ้าหางตรงๆ แบบไทยเราก็สันนิษฐานก่อนว่าลูกผสม ปลายหางแหลมยิ่งลูกผสมชัดเจน (ยกเว้นลักษณะหางของแม่สะเรียงนะครับ)

6. ดูตาและดวงตา จะสดใสลอยกลอกกลิ้ง ถ้าตาลึก ไม่ใช่ไก่พม่าครับ

7. ดูสีขนตามตัว ถ้ามีสีตามตัวแทรกเป็นสีเดียวกับสีสร้อยปรากฏชัดเจนแสดงว่าเลือดพม่าสูงครับ

อีกตำราจากเพื่อนบ้านน่าสนใจครับ
1. ความเปรียวมีให้เห็นทุกตัว แต่ไม่ใช่เปรียวแบบกลัวคนลนลาน ขนหัวตั้งแบบนั้นใช้ไม่ได้ครับ ไก่พม่าเก่งจะเปรียวแต่เปรียวแบบนักเลง คือดุๆ ในบางตัวเปรียวแบบขี้เล่น คือวิ่งๆ มองๆ ชำเลืองดูเราตลอด ส่วนประเภทเปรียววิ่งหน้าตั้งไม่ค่อยเห็นเก่งครับ อาจจะมีแต่น้อยเพราะคนเลี้ยงคงเบื่อประมาณนั้นครับ ส่วนพม่าเชื่องๆ ไม่ค่อยเห็นเก่งครับ ยกเว้นพวกลูกผสม

2. หน้าตาจะออกตากลมสวยงาม ใบหน้ามักจะออกกลม ส่วนใบหน้าแหลมเล็กมักจะใจน้อยครับ สีตามาตรฐานไก่พม่าเก่งๆตาสีขาวร้อยละ 80 ครับ ตาจะสดใจมีคิ้วพอสวยงาม ประเภทตาลอยๆ ก็มีเก่งครับแต่ใจไม่ร้อยเหมือนพวกมีคิ้วครับ

3. พวกหงอนหมูบ หงอนหรือหงอนพญานาค หรือหัวจุก จะเก่งมากกว่าหงอนแบบอื่น ยกเว้นพวกลูกผสมมีหงอนหลายแบบครับ สังเกตดูพวกหงอนพยานาคกับหงอนหมูบ และหัวจุกจะฉลากมากกว่าและมักจะออกลีลาพม่ามากกว่าหงอนแบบอื่น ซึ่งแสดงว่ามันเลือดสูง และพวกนี้มักจะถ่ายทอดสายพันธุ์ได้ดีด้วยครับ

4. พวกสีสาแข้งดำ ขาดำ ตาดำ หรือขาว สีสาขาว แข้งขาว ตาขาว สีกรดดู่ สีกรดแดงออกแข้งขาวอมดำอม เหลือง สีเทาโย พวกนี้เป็นสีหลักครับ มักจะเก่ง ถ่ายทอดลูกได้ดี แสดงถึงสายเลือดสูงครับ

5. พวกแข้งเล็กแห้งตีเจ็บจริงๆ ครับ พวกแข้งเปียกความเจ็บลดลง แต่พวกแข้งเล็กมักจะมีปัญหายืนดินไม่ดี กล้ามเนื้อน้อยเลี้ยงยากหน่อยนะครับ พวกแข้งใหญ่ตีหนักดีแต่ความเร็วเป็นรอง มีข้อได้เปรียบยืนดินดีเลี้ยงง่ายกว่าพวกแรกครับ พวกแข้งมีลักษณะเด่นเหมือนตำราไทยๆ มักตีเจ็บจริงครับ เช่นมีเกล็ดพิฆาต มีแข้งหลังเต็มนูน มีเกล็ดบัวหลังยาวๆ ฯลฯ พวกเกล็ดเรียบๆมีเกล็ดแข้งสวยๆ นี้มักจะเก่งจริงๆ ครับ เช่นสองแถวปัดตลอด สามแถวเป็นระเบียบ ขอให้แข้งกลมเล็ก เดือยงาม มักจะเก่งครับ

6. พวกคางเคราก็มักจะเก่งครับ ให้ลูกออกมาคางเคราสวยงามดี หงอนไม่ฟุ่มเฟือย เวลาผสมถ้าใช้แม่เหล่าคางเคราตั้งต้นมักจะได้ไก่สวยๆ เก่งครับ

7. พวกอุ้งหนาชอบลงพื้นเป็นหน่อเหล่า พวกนี้มักเป็นไก่แข้งหนักครับ แต่ความเร็วเป็นรองพวกอุ้งบางๆ แต่ อาจจะมีลำสลบ ยิ่งพวกไม่ค่อยออกตอยิ่งลำใหญ่ครับ คล้ายตำราไก่ไทย

8. พวกกล้ามเนื้อเหลวๆ มักไม่เก่งจริงครับ จับดูถ้าเนื้อนิ่มๆ ก็ไปได้ชมรม นักสู้แท้มักกล้ามเนื้อดีเนื้อแน่น

แหล่งข้อมูล เซียนไก่